باشگاه تاب آوری | تاب آوری در کوچینگ

باشگاه تاب آوری؛ انعکاس دهنده فعالیتها و اقدامات تخصصی کارگروه تاب آوری در رسانه مددکاری اجتماعی ایرانیان

باشگاه تاب آوری: کوچینگ تاب آوری، در واقع ساخت سرمایه های (روانی و معنوی.م) شخصی است. با کمک به مشتری یا مددجو با تمرکز بر آن چه که در گذشته اش مفید بوده است ، اساسی برای مهارت های تاب آوری شان ایجاد می شود. بعضی از افراد ممکن است که فاکتورهای بالاتر خطر من جمله اضطراب، افسردگی، احساس منفی، استرس و غیره داشته باشند. درک عمیق مربی از خود فرد، خانواده و عوامل اجتماعی و پیوندشان با عوامل محافظتی در تاب آوری برای درمان ، حیاتی است. مشاوران بایستی از فرآیند کارشان برای محافظت از بیمار در برابر تجربه دوباره آسیب روانی، آگاه باشند. مربی همچنین می تواند با پرسش های با انتهای باز از بیماران یا مشتری ها بخواهد که بخش هایی از گذشته خود را که بدان توجه نکرده اند و در واقع مهارت های مفید بوده اند جستجو نماید و از آن برای ایجاد تاب آوری اش استفاده کند.

۱۲ ابزار برای پرورش تاب آوری

در کوچینگ برای ایجاد تاب آوری به عوامل محافظتی نیاز داریم. برای هر یک از عواملی که در پایین به آن ها اشاره می شود، دو ابزار برای پرورش تاب آوری در فرد وجود دارد.

رضایت از زندگی

مثبت اندیشی

احساس مثبت

خود کارآمدی

عزت نفس

حمایت اجتماعی

رضایت از زندگی

شکرگزاری و قدردانی در تمامی بخش های زندگی از صمیم قلب، منجر به رضایت بیشتر در زندگی می گردد. مطالعات ثابت کرده است که تمرین شکر گزاری در زندگی با سلامتی فرد رابطه مستقیم دارد. لازم نیست که قدردانی همیشه به صورت یک روال منظم باشد اما حداقل باید در مورد حضور آن در زندگی خود آگاهی داشته و نگرش سپاسگزاری را در وجود خود نهادینه سازیم.

روش دیگر برای ایجاد رضایت، داشتن معنا و هدف در زندگی است. با ارائه نگاهی مشفقانه و دلسوزانه نسبت به رشد و یادگیری (در جامعه.م) می توانیم بخشی از خدمات برای منافع بزرگ تر در جامعه مان باشیم، که در یان صورت رضایت مان از زندگی بیشتر می گردد. کارها و خدمات دواطلبانه از جمله مواردی است که در آن می توان به دنبال هدف و معنا بود.

مثبت اندیشی

پرورش سبک بیان مثبت و واقع گرایانه، مهارتی است که فرد در افزایش ایجاد تاب آوری می تواند آن را به کار گیرد. داشتن انعطاف پذیری در نحوه بیان نتایج، مهارتی است که با اراده می توان آن را ایجاد نمود. اینکه شکست فرد را به تلاش (اندک) او نسبت دهیم نه به توانایی هایش باعث می شود که فرد به سمت اقدام مفید سوق داده شده تا اینکه دچار خود درگیری و تعابیر افسرده کننده شود. ابزار مفید برای مثبت اندیشی ، چارچوب بندی دوباره است. برای مثال به جای عبارات منفی “من چاق هستم” و ” باید وزن کم کنم”، از قالب بندی دیگر همچون “سعی دارم تا یک زندگی سالمی را امتحان کنم” استفاده کنید.

برای خودتان دلسوزی کنید و با خود مهربان باشید. فقدان چنین دلسوزی ، میزان سلامت شما را کاهش خواهد داد؛ با خود مهربان بودن، درک احساسات انسانی مشترک، و بهبود ذهن آگاهی با اثرات منفی خستگی ترحم مقابله می کند.

تمرینی که در این زمان واقعی برای شما کاربردی است آزمایش “به یک دوست بگو” می باشد. زمانی که شما با خودتان حرف زده و زمزمه می کنید، به چیزی که به خودتان می گویید توجه می کنید. اگر چیزی را که به خود می گویید، هرگز برای دوستتان آن را فاش نکنید، آزمایش انجام نشده و باید آن را کنار بگذارید. البته باید به یاد داشته باشید که اولین نفری که صدای شما توسط او شنیده می شود، خودتان هستید؛ پس مطمئن شوید که با مهربانی با خود حرف می زنید.

احساس مثبت

بسیاری از مردم با بهبود احساس مثبت یا تمایل به سمت احساسات مثبت در تقلا هستند.  سوگیری منفی بینانه در ما قوی است اما انسان هوشیارانه می تواند دیدگاهش را با تمرکز بر ایجاد فرصت ها برای احساسات مثبت تغییر دهد. یکی از ابزار های ساده برای خلق احساس مثبت به کارگیری تست مداد لبخند دوشِن است. یک مداد را در دندان های پشتی خود قرار دهید. این حرکت در برانگیختن تجربه احساس مثبت موثر است.

یافتن مربی مثبت اندیش هم ابزار موثر دیگری در ایجاد احساس مثبت می باشد. شخصی که بدون تناقض این مثبت اندیشی را به نمایش بگذارد. از آن ها بپرسید که چگونه به صورت مداوم بر چیزهای خوب متمرکز هستند. از آن ها آموخته و دیدگاه خود را به سمت تجربیات ذهنی همچون لذت، قدردانی، آرامش و صفا، رغبت، امید، افتخار، تفریح، احترام و عشق تغییر دهید.

ادامه دارد…

منبع:

Resilience Coaching and Counseling_ 29 Helpful Tools and Techniques.mhtml

رسانه تاب آوری ایران رسانه تاب آوری ایران
دکمه بازگشت به بالا